12 EYLÜL 1980 KARA BİR GÜN

Ülkemiz Türkiye yakında 100. yılına girecek Cumhuriyet döneminde meclisinde hakimiyet milletindir yazmasına rağmen defalarca millete karşı darbe ve darbe kalkışması yaşanan bir ülkedir.

27 Mayıs 1960 darbesi, 12 Mart 1971 muhtırası, 12 Eylül 1980 darbesi, 28 Şubat 1997 darbesi, 15 Temmuz 2016 darbe kalkışması hakimiyetin sahibi millete karşı, milletin hizmetinde olan ordusu alet edilerek yapılan darbeler ve kalkışmalardır.

1971 muhtırasından 1980 12 Eylül darbesine kadar geçen dönem ülkemizde sağ sol kavgalarının yaşandığı dönemdir. Mahallelerin, semtlerin, okulların daha ilerisi şehirlerin kurtarılmış bölge haline getirilip hâkim görüş dışındaki insanların bu bölgelere giremediği dönemdir bu dönem. Ayrıca sabah evinden çıkan gençlerimizin, işçilerimizin, esnaf ve köylümüzün, memurumuzun akşam evine öldürülmeden, yaralanmadan sağ salim dönme garantisinin olmadığı dönemlerdir bu dönem.

Ülkücüler, solcular, akıncılar diye gençlik gruplarının oluştuğu mahalleleri, okulları, semtleri rakip gruplara kaptırmamak için taşlı sopalı ölümlerin, yaralanmaların yaşandığı dönemdir bu dönem.

Tespitler ne kadar doğru bilmiyoruz ama 1971-1980 arası yıllardaki sağ sol çatışmalarında 5.000 gencimizin hayatını kaybettiği söyleniyor.

Ömürlerinin baharında kara toprağa giren geleceğin umudu olan kıymetlerimizdi bunlar. Gün Sazak gibi kıymetli siyasetçilerimiz, Kemal Türkler gibi sendikacılarımız da bu dönemde acımasızca katledilen insanlarımızdı.

10 yıl kardeş kavgasını bekleyen 5.000 insanımızın toprağa girmesini seyreden bir el 12 Eylül 1980 günü Türkiye’de silahlı kuvvetlerin komuta konseyi olarak yönetime el koydu. Genelkurmay Başkanı Kenan Evren kara, hava, deniz ve jandarma komutanları konseyin üyeleriydi.

Görünüşte 10 yıldan beri devam eden kardeş kavgasına son vermek ve millet egemenliğini korumaktı amaç. Bu amaçla anayasa ortadan kaldırıldı, seçimle gelen hükümet görevden el çektirildi, TBMM kapatıldı, siyasi partiler kapatıldı, yöneticilerine siyaset yapma yasağı getirildi. Tüm Türkiye’de sıkıyönetim ilan edildi, sokağa çıkma yasağı uygulandı.

Ardından tutuklamalar başladı. Sağdan soldan 10 binlerce insan tutuklandı. Ankara’da Mamak ve Ulucanlar, Diyarbakır’da Diyarbakır Cezaevi işkence yerlerinin zulmün merkezleri haline getirildi.Tutuklananlardan 50 kişi ihtilal konseyi kararı ile idam edildi. Toplamda 1208 insanımız işkence ve kötü muameleden hayatını kaybetti.

Darbeci idare daha sonra kendini zorla Cumhurbaşkanı seçtiren Kenan Evren’in bir sağdan bir soldan astık asmayalım da besleyelim mi sözleri. İdam edilen ülkücü genç Mustafa Pehlivanoğlu içinde o genç suçsuzdu ama solcu gencedenk olsun diye astık sözleri o günleri yaşayanların hâlâ kulaklarında çınlamaktadır.

1 milyona yakın insanımızın soruşturma geçirdiği, 30.000 insanımızın yurt dışına çıkmak zorunda kaldığı, 30.000 insanımızın vatandaşlıktan çıkarıldığı, devletin verdiği yetkiyi milletin aleyhine kullanılarak on binlerce insanımızın işkence ve kötü muameleye maruz bırakıldığı dönemle ilgili roman yazan bir mağdurun “Kara Bir Gün” diye tanımladığı 12 Eylül darbesinin üzerinden tam 43 yıl geçti. Dönemi yaşamış biri olarak bu karanlık dönemde haksızlıklara,hukuksuzluklara uğrayarak hayatını kaybedenleri rahmetle anıyorum. Yaralanıp hayatta olanlara geçmiş olsun ve sağlık dileklerimi iletiyorum. Başta Mazlumder olmak üzere dönemin darbecilerinin yargılanması için bıkmadan, yılmadan mücadele ederek bunda başarılı olup darbecilerden hesap sorulmasına vesile olan sivil toplum kurumlarını tebrik ediyorum.

Allah bu ülkeye kökü dışarıda silahını millete doğrultan darbeleri bir daha yaşatmasın.