Bulunduğumuz ortamda ; sapla samanı, demokrasi ile anarşiyi çok sık karıştırabilen insanların var olduğunu unutmamamız gerekiyor ! Daha önce de belirttiğim gibi tehlike ile tehlike algısı arasındaki farkı maalesef görmeyi ve anlamayı beceremiyoruz ! Herhangi bir şekil veya biçimde bir şeyin bize haz vermesi sonuç olarak bizi mutlu edeceği anlamını taşımaz. Bir anlık haz mutluluk […]
Bulunduğumuz ortamda ; sapla samanı, demokrasi ile anarşiyi çok sık karıştırabilen insanların var olduğunu unutmamamız gerekiyor !
Daha önce de belirttiğim gibi tehlike ile tehlike algısı arasındaki farkı maalesef görmeyi ve anlamayı beceremiyoruz ! Herhangi bir şekil veya biçimde bir şeyin bize haz vermesi sonuç olarak bizi mutlu edeceği anlamını taşımaz. Bir anlık haz mutluluk değildir ki !
İşte insanlar bu noktayı görebilmelidirler, anlık hazlardan mutluluğa geçiş bu potporiyi hissedebilmek önemli. Her şeyi bant aralığı içinde görebilmek yani spektrum bir yerlere koyabilmek , yerleştirmek gerekiyor .
Farkında mısın?
İnsan türü belirsizliği tahammül edemiyor dolayısıyla belirsizliği dayanamadığı için isimler takıyor hem de sürekli bunlara farklı isimler takıyor – farklı çekmecelere koyuyor o çekmeceleri harmanlayıp bunlardan değişik anlamlar üretmeyi çoğu insan beceremiyor !
Asıl itibari ile , hepimizde bu kapasite var ancak çoğunluğumuz bu kapasiteyi kullanmayı maalesef beceremiyor. Şartlar ne olursa olsun acının kaçınılmaz olduğunu sanki bilmiyoruz !
İşin garip tarafı şikayet etmeden orada durmayı da beceremiyoruz ve bu noktada öğrenilecek çok şey olduğunu da fark edemiyoruz !
Sadece “ bütün eller havaya “ biçiminde bir yaşam sürüyor ! Çünkü temel gerçek acılar kaçmanın mümkün olmadığını, evrensel olduğunu bilerek kalmak, onunla yaşamak ve anda kalmak onun için gerçekten zor , bu durum bize çok ağır geliyor !
Dostum farkında mısın yetişkin olabilmek pek de kolay değil, yetişkin birey olabilmek sorumluluk almayı da beraberinde getiriyor , sorumluluk almak karar verebilmektir.
Lütfen beni bağışlayın ama , biz sanki yaşımız kaç olursa olsun hep ergen toplumuz ve bir türlü yetişkin olamıyoruz gibi bir hali yaşadığımızı hissediyorum !
Kararlarımızı dengeli bir biçimde veremiyoruz, hatta ellili – altmışlı yaşlarında yetişkin olamamış ergenlerle çevrili bireyler var adeta etrafımızda !
Zaman zaman kendime şu soruyu yöneltiyorum “ Bu hep böylemiydi ! “ hayır bu hep böyle olmamalı ! insanlar belli bir iş kapasitesine ulaştıktan itibaren yetişkin birey olma durumuna gelmişlerdir.
Anne ve babaları çok erken yaşlarda birey olmayı becerebilen insanların çocukları – torunları maalesef birey olmayı becerememişler!
DOSTLARIM sahip olduklarımızla değil sorumluluklarımızla ve bir şeylerin farkında olarak hareket etmemiz gerektiğini sizlere hatırlatmak istiyorum …