ÇOK MU GÖRÜYORSUNUZ?

Bundan 35- 40 sene öncesine kadar bir köyde en fazla 2 adet reno- toros, 3 traktör, bir adet tenteli cip ve bir tane Bmc kamyon bulunurdu.
 Şimdi statü olarak, bu köylerin çoğu mahalle oldular. Hemen hemen her evin önünde; çoğu  modeli yüksek en az bir araba var.
 Kasabaya, pazarın kurulduğu gün yoğun olmak üzere, dolmuşla seyahat edilir, dolmuş saati beklenirdi. Hastalık ve acil bir durumda taksi tutulurdu.
  Şimdi; kazaya, ile, bahçeye, tarlaya gitmek istediğinizde; hatta  canınız dağa gidip hava almak istediğinde kontağı çevirip yola koyuluyorsunuz.
  Evlerde ihtiyaç olan eşyalar uzun süre kullanılır; kısa süre sonra yeni moda ürünlerle değiştirilmezdi.
  Ailede ana- baba, nine- dede; hatta 7 yaşındaki çocuğun her birinin elinde bir cep telefonu yoktu; yeni modelleri ile sürekli değiştirilmez; evdeki sabit telefondan iletişim sağlanırdı.
 Giyim- kuşamda her yıl değişen moda takip edilmez, normal hayatta ve önemli günlerde giyilen sınırlı giyecekler olurdu.
 Düğünlerde takı, ev eşyası, kuaföründen çiçekçisine kadar büyük masraflarlar edilmez, borç yükü altına girilmezdi. Şatafatlı düğün yapılmaz, özellikle yüksek maliyetlere düğün salonları tutulmazdı.
 Yemekler; bir ana yemeğin yanında pekmez, yoğurt, yeşillik türü bir sebze ile geçiştirilirdi. Kahvaltılarda bir kaç tür peynir, zeytin, yumurta, kızartma, tatlı yiyecekler yerine; bir tür peynir, zeytin ve pekmezle yetinilir, daha fazlası istenmezdi.
 Şükür ve kanaat hâkimdi. Az ya da çok, insanlar kendi yiyeceklerini kendileri karşılama yoluna giderler, yaz boyu seferber olurlardı.
 Yeter artık, bize masal anlatma! O günün şartları öyleymiş, bu günkü böyle.
 Eskiye mi dönelim? Doya doya, zevkle, iştahla bir yemek yemeyi, güzel güzel giyinmeyi, ömürde bir kez olan düğünümüzdeki masrafları, araba sahibi olup rahat seyahat etmeyi, teknolojinin nimetlerini kullanmayı çok mu görüyorsunuz? 
  Bizi 40- 50 yıl öncesinin hayat biçimine mi döndürmek istiyor sunuz?
  Ak parti iktidarı döneminde insanımızın hayat şartları ve yaşam kaliteleri değişti, alım gücü arttı, gelişmiş ülkelerin yaşam standartlarına yaklaştı, 15-20 yıldır bu     tempo devam etti.
 Günümüzde başta pandemi, Irak ve Suriye’nin işgali, Rusya- Ukrayna savaşı; özellikle kendilerine boyun eğmeyen ülkemizi çökertmek, diz çöktürmek için, başta ABD ve diğer Batı ülkelerinin açıktan ekonomik sabotaj ve saldırıları; bir de içteki yerli iş birlikçilerin ve muhalefetin propagandası, stokçu ve karaborsacı gözü dönmüşlerin ortak tavırları yüzünden; tüm dünyada olduğu gibi ülkemizde de bir geçim sıkıntısı, bir ekonomik  krizin olduğu ortadadır.
 Bu sıkıntıyı kimse gizleyemez ve yok sayamaz.
 Her ne kadar hükümetin de hatalarının olduğu bir gerçek se de; sebepler de ortada.
  Bize asıl zor gelen, şikayet konusu olan; yakalamış olduğumuz bu yaşam kalitesinden geriye gidişimiz, tadını aldığımız nimetlerin sınırlanması, lüks sayılabilecek imkanların kısıtlanmasıdır.
 Yani, bir nevi kârdan zarardır.
  Daha güzel yaşamayı çok görmüyoruz, eskiye dönelim demiyoruz, daha iyilerine kavuşalım istiyoruz; ama mevcut zorluklara sabredelim diyoruz.
  Bu da geçer yahu deyip, tevekkül etmeliyiz.