EĞİTİMDE SIK SIK REFORM OLUR MU?

Türk Milli Eğitimi tepeden tırnağa değişim ve dönüşüme yani reforma sık sık tabi tutuluyor. Eğitim sistemi bir türlü devlet politikası haline getirilemedi. Hükümetler hatta bakanlık eğitimi sık sık değiştirip yaz-boz, yap -boz tahtası haline getiriyor. Eğitim şu anda öğrenci- veli odaklı hale getirildi. Sık sık sınav hakları, af yardımları, bitmeyen bir defaya mahsus sınavlar, devamsızlık hakkını yükseltmeler eğitimi, okul idarelerini ve öğretmenleri olumsuz yönde etkilemekte heyecanlarını bitirmektedir. Eğitim sisteminin sık sık değiştirilmesi riskli ve zararlıdır. Sistem oturmadan, uygulama sonuçları alınmadan ve sistem hakkında raporlar daha düzenlemeden reforme etmek aklın karı değildir.

        Batıda, Rusya’da ABD’ de Japonya’da ve Çin’de eğitim sistemleri sık sık değiştirilemez. Buralarda sistem devlet politikası haline gelmiş, hangi hükümet, hangi bakan iş başına gelirse gelsin bu sistemi uygulamak zorundadır. Üstelik buralarda eğitim anlayışı “hür ve dünyalıktır”. Bu ölçülere uyan vatandaşlar yetiştirilir.

       Bize göre yani İslam’ın ruhsat verdiği ölçülere göre eğitim ise  “inanç” temelli ve bir medeniyet hedeflenerek, ferdin zihni eğitimini, gönül eğitimini ve nefsi eğitimini kapsayacak biçimde olmalıdır. Şu ana kadar böyle bir eğitim sistemi uygulanamamıştır. Geldiğimiz nokta ve sonuçları itibariylebaşarılı olduğunu söylememiz mümkün değildir. Bu işle uğraşacaklar, eğitim projeleri hazırlayacaklar milletin hissiyatını, isteklerini ve dünya görüşünü dikkate almak zorundadırlar.

           SELÇUKLULARDA EĞİTİM

       Selçuklularda eğitim sistemi çok yaygın değildi. Eğitim medreselerde ve camilerde verilirdi. Eğitimin belli bir bütçesi yoktu. Bu medreselerin eğitim giderlerini vakıflar karşılardı, bundan dolayı da medreseler mali, ilmi ve idari özerkliğe sahipti.

           OSMANLILARDA EĞİTİM

       Osmanlı devletinde eğitim sistemi akli ilimler ve nakli ilimler esaslı olarak yürütülüyordu. Medreseler, mektepler ve azınlık mektepleri vasıtasıyla eğitim yapılıyordu. Osmanlılarda eğitim ve öğretim çok yaygın değil, okuma yazma oranıda oldukça azdı. Yani eğitime gereken önem verilmiyordu. Ancak imparatorluğun sonuna doğru özellikle ikinci Abdülhamit döneminde eğitim seferberliği başlatılmış fakat fazla uzun sürmemiştir. Bu dönemde eğitim yaygınlaştırılmış köylere kadar okullar, düz liseler, kız liseleri, askeri okullar ve sanat okulları açılmıştır. İmparatorluk içerisinde azınlık okulları her dönem yaygın ve çok olmuştur. Yine azınlıklarda okuma-yazma oranı oldukça yüksekti. Aynı zamanda bu azınlık okulları yabancı dil eğitimi de verirlerdi.