Siz bakmayın öğle yığınlar halinde yaşayanlara. Yalnızlıktır insanı özgürleştiren.Yalnızlıktır insanı olgunlaştıran.Yalnızlıktır insanı tefekküre daldıran. Dünyanın sıkıntılarından insanların cefa ve eziyetlerinden sıyrılmanın en güzel yolu uzlettir.Kişi rabbibini inzivayla bulur.Nefsini terbiye eder. Sorar-sorgular.Uzlette hikmet vardır. Güzel şiirler bile yalnızken yazılandır.En huzurlu anlar kişinin yapayalnızken bir seher vakti rabbiyle buluşması alnını secdeye koymasıdır. Siz hiç uzlet hayatı yaşadınız […]
Siz bakmayın öğle yığınlar halinde yaşayanlara. Yalnızlıktır insanı özgürleştiren.Yalnızlıktır insanı olgunlaştıran.Yalnızlıktır insanı tefekküre daldıran.
Dünyanın sıkıntılarından insanların cefa ve eziyetlerinden sıyrılmanın en güzel yolu uzlettir.Kişi rabbibini inzivayla bulur.Nefsini terbiye eder. Sorar-sorgular.Uzlette hikmet vardır. Güzel şiirler bile yalnızken yazılandır.En huzurlu anlar kişinin yapayalnızken bir seher vakti rabbiyle buluşması alnını secdeye koymasıdır.
Siz hiç uzlet hayatı yaşadınız mı? Odanızı Çilehaneye çevirdiniz mi? Sılayı,gurbeti bilir misiniz? Kalabalıklar içinde kimseler yokmuş gibi tek başınıza yürüdünüz mü? Denemdiyseniz deneyin derim. Hem de şu hüzün ayında.Aylardan Eylül ise içinde hüzün mutlaka vardır.
Siz bakmayın caddelerin kaldırımların kalabalığına. Herkes kendince yürür.Bende sessizce yürürüm, sessizce ağlarım, sessizce düşünürüm.Cezbeye gelince gönüller coşar, tekbir olur,şiir olur,hikaye olur.
Evet aziz okuyucular! Sıla da gurbette uzlette hayatımızın olmazsa olmazlarından.İim ve talim için,ticaret için,evlenmek için çıkılan her yolculuk gurbetin ilk adımını oluşturur.
Ne diyor şair:’Sıla sıla diye yanıyor içim/ Yâr olmazsa ben bu dünyada hiçim’. Bir başkası ‘Çaresizim geldim amma/Gurbeti ben mi yarattım.Karacoğlanın Bir yiğit gurbete gitse ,gör başına nelere gelir,garip sılayı andıkça yaş gözüne dolar gelir.
Statyumlar hınca hınç dolu olsada ben yalnızlığımı yaşarım. Haykırışım,alkışım, sevincim bana aittir.Okulum,sınıfım sıram öğrencilerle dolu olsa ben kendi içimde ki yalnızlığımı yaşarım. Telefondaki rehberim A’dan Z’ye kayıtlı olsa da ben beni yaşarım. Çünkü beni benden başkası anlayamaz ki!
Başkaları yok mu hayatınızda? dediğinizi hisseder gibiyim. Elbette var.Hepimiz bir et bir kemikteniz.Hepimiz Adem ve Havva’ dan olma. Yalnızlık bir Allah’a mahsustur.
Ancak filozofun değişi ile “İnsan insanın kurdudur”. Bir Sanatçıdan işitmiştim. Meslektaş meslektaşın düşmanıdır. Eeee, ben daha ne söyleyeyim.
Bir elin parmak sayısı kadar insan bir araya gelse arı kovanına çomak sokmuş gibi hepsi dağılıverir.Sen yine yapayalnız kalırsın kaderinle.
Yalnızlıklar sancılı olsada her sancılı doğum gibi amacına ulaşır.