Hayatımda birbirinden kıymetli insanlar tanıdım.Bunlardan biri de Halil İSLAMOĞLU hocamdı. Halil hocam liseli yıllarımda siyer dersimize girerdi.Milli değerlere bağlı tarihine ve kültürüne sıkı sıkıya bağlı biriydi. Allah gani gani rahmet eylesin yakınlarda vefat haberini aldım.67 yaşındaydı ve bir trafik kazasında hayatını kaybetmişti.Madalyalı tek şehrimiz olan Kahramanmaraş’tandı. Anne babadadan sonra bir insanın üzerinde emeği en çok […]
Hayatımda birbirinden kıymetli insanlar tanıdım.Bunlardan biri de Halil İSLAMOĞLU hocamdı.
Halil hocam liseli yıllarımda siyer dersimize girerdi.Milli değerlere bağlı tarihine ve kültürüne sıkı sıkıya bağlı biriydi.
Allah gani gani rahmet eylesin yakınlarda vefat haberini aldım.67 yaşındaydı ve bir trafik kazasında hayatını kaybetmişti.Madalyalı tek şehrimiz olan Kahramanmaraş’tandı.
Anne babadadan sonra bir insanın üzerinde emeği en çok olanlar öğretmendir,hocadır buyuruyor aleyhis-selam efendimiz (sav).
Bu nedenle Halil hocamızın bizde büyük emeği ve hakkı var.Halil hocamızı farklı kılan vehafızalarımızda yer alan özelliği ise dersi anlatırken her kelimenin her cümlenin arkasından (hâ) kelimesini söylemesiydi.
Hâ neymiş çocuklar?
Hâ anladınız mı?
Şöyle hâ sessiz olun.
Cahiliyye dönemi özelliklerinin biride kız çocuklarını diri diri toprağa gömmekmiş hâ.
Peygamberimiz 622 de Medine’ye hicret etti.
Hâ neden hicret etti?
Erdemliler cemiyetine (Hilful-Fudul) (s.a.s.)in gençlik yıllarında katildıği bir antlaşmaydı.
Hâ bu antlaşmayı önemli kılan neydi?Dikkat edin bu soruyu yazılıda sorarım hâ gibi…
Öğrencilik psikolojisi ile biz bir yandan dersi dinler/dinliyormuş gibi yapar bir yandan da Halil hocamızın HÂ’larını sayar gülüşürdük..İnanın bir derste 100’ü aşkın söylediği olurdu.
Bize komik gelen bu ha’ lar hocamızın belki yöresel ağız alışkanlığı belki de dersi anlatırken konunun önemine binaen vurgulamak istemesinden kaynaklanmış olabileceğini düşünüyorum.İyi niyetinden hiç şüphem yok. Yoksa istihza (alay etmek, hafife almak) değildir.
Evet, Halil öğretmenimiz arkasında nice Haliller yetiştirerek dünyasını değiştirmiş rahmanı rahime kavuşmuştu.
İnsanların iyi olduğuna şahitlik etmek için illa da musalla taşını beklemeye gerek var mı?
Onlar bir tarih,Onlar eğitimci,Onlar içimizden biri,Onlar Anadolu’nun bağrından çıkmış kendilerini bu topluma adamış,dini konularda ışık tutan iyilik önderleri.
O halde hayattayken değer verip, kıymetini bilsek daha güzel olmaz mı?
HÂ! Birde Halil hocamız vardı, diyerek rahmetle yâd edelim.
İz bırakanlara selam olsun.Rabbim razı olsun, makamı cennet olsun.
Selam ve dua ile