NEDEN YAZDIĞIMI NASIL YAZDIĞIMI SORUYORLAR?

Evliya çelebi gibi olmasa da fırsat buldukça gezmeği çok seviyorum. Çok gezince de birçok yeri görmüş oluyor insan. En azından yazmak için elinde bir veri toplamış oluyorsun. Tarihi, doğal, sosyal edebiyat adına ne varsa hepsi yazmayı kolaylaştırıyor.

Mesela Kayseri’de yaşayıp da Erciyes’e çık(a)mayanlar var. Aynı şekilde Talas’ın seyir tepesine gid(e)meyenler Gesi’nin ve Erkilet’in bağlarında gez(e)meyenler var. Oysa gezmek ve yerinde görmek bir ilham vesilesi olabiliyor. Ben bu şekilde yazıyorum bunun içinde gerçekçi olduğunu düşünüyorum.

Nedenine gelince; Herkes Erciyes’e, Binboğa ya bakar ama her şiirdeki hisler farklıdır. Amacımız yarınlar için hoş bir seda bırakabilmek, edebiyat adına güzellikleri paylaşmak.

Bir zamanlar Binboğa dağına çıkmıştım. Bir yandan nefesimi topluyor, bir yandan da doğup büyüdüğüm köyümüz Doğankonak ‘a bakıp dudaklarımdan mısralar mırıldanıyordum.

Binboğan’nın tepesinde

Bakıyorum köye doğru

Saçımı savuran rüzgâr

Götür beni yâre doğru

Atam senin yurdundayım

Karış karış geziyorum

Senden aldım bu ilhamı

Şiir şiir yazıyorum

Birkaç adım atıp yeniden derin derin nefes alıyorum. Zira Binboğa dağı eğimli ve dik.(2957m) Bu arada görebildiğim dağ çaylarını da toplamayı ihmal etmiyorum. Tekrar bakıyorum köyüme bu sefer dilimden dökülen mısralar:

Binboğa’nın başındayım

Otuz altı yaşındayım

Zemherinin kışındayım

Doğankonak köyüm benim

Şu Kırmıt’ın eteğinde

Çiğdemler topluyorum

Kuruyan çaylarında

Çelik çomak oynuyorum.

En sonunda başım döner gibi oluyor, sırtımı bir kayaya yaslayarak yere çömeliyorum. Hey Kurban olduğum Allah’ım! Memleketimin her tarafı bir birinden güzel, havası bir başka güzel suyu bir başka güzel. Seyrine güzelliğine doyum olmuyor. Son birkaç kelime daha çıkıverdi ağzımdan:

Aziz’im âşıktır köyüne

Kurban olurum yoluna

Vatan nimettir bilene

Vatanımda azizdir aziz.

Kalın sağlıcakla….