ÖZGÜR İRADEDEN KORKMAYIN!

Bizim kuşak, daha ilkokul yıllarından itibaren gerek aile, gerek çevre, gerekse okulda öğretmenler tarafından  hep bastırıldı, susturuldu, özgür düşünce ve irade fırsatı verilmedi.

Tersine, gerek psikolojik gerekse fiziki  olarak baskı uygulandı, azarlandı.

 Konuşan, bir teklif getiren, görüşünü anlatmaya çalışan çocuk azarlandı, dinlenmedi, filan, falan bilmiyor da sen mi bileceksin? Otur oturduğun yerde…

Onlara göre susan, konuşmayan, içine kapanan çocuk uslu, edepli makbul çocuktu.

 Oysa bu çocukların istikbalini kapatıyorlar, suça meyilli gençler yetişiyor, cesaretsiz, korkak , hakkını arayamayan bir gençlik meydana geliyor.

Üniversiteyi bitirdikten sonra, evimizde siyasi, gündelik konular konuşulurken, konuya  müdahil olduğumda Babam,  Kazada bildiği bir iki kişiye izafeten; falan diyor dedi, filan şu şeklide anlattı  diyerek sözümü keser, beni dinlemek istemezdi.

 O’nun gözünde, her konuyu sadece iki kişi bilir, her işi onlar yapar, en iyi kararı onlar verirdi.

 Oysa ben, günde üç gazete okur, masamda sürekli bir iki dergi olur, başta ATV’de,  “siyaset meydanı” tartışması olmak üzere, sabaha kadar açık oturumlar izlerdim.

Her alanda, her yaşta direnç, caydırma, susturma, telkin etme, yapamazsın, edemezsin şeklinde psikolojik baskılar devam ediyor.

Aslında başkalarına bu rahat davranışları “senin suskunluğun” veriyor. Kararsız duruşun karşının özgürlük sınırını genişletiyor.

 Her şeyde fail sensin. Duruşun, karşının davranışını belirliyor.

Fikirleri özgür bırakın, düşüncelere saygı duyun.