YASİN’İN JEEPİ

Akşam eve geldim. Oğlum heyecanlı, ilkokula gidiyor. “Baba baba bugün Yasin abinin jeepine bindim! Okuldan onunla geldim. Diğer arabalardan yüksek. Bütün arabalara tepeden bakıyorsun. Yasin abi tavanı açtı, ayağa kalkıp etrafı seyrettim. Jeep çok güzel ileride zengin olursak bizde alalım mı?” diye sordu.

“Alırız oğlum.” dedim. “Yalnız sen derslerine çalış, başarılı ol, iyi bir okul bitirip meslek sahibi olursan kendinde alırsın.” deyince, “Ooo… O günleri sen göremezsin. Ben 8 yaşındayım, sen 60 yaşında. Benim jeep almam çok uzak. Senin ölmen ise daha yakın.” dedi.

Oğlumu sabahları işe giderken annesi bırakıyor. Çıkışta da döviz bürosunun güvenlik görevlisi Yasin alıyor benim arabayla. Arabam 10 yaşında 1600 motor. Arızalandı. O gün serviste, tamirde. Yasin kendi arabasıyla gitti okuldan almaya. Akşam evde epey konuşuldu. Zengin olup jeep almak üzerine.

Kardeşimle ortak ticaret yapıyorum. 30 yıldır bu şehirde tır, kamyon bayiisiyim. 25 yıldır da döviz bürosu çalıştırıyorum. Ben döviz bürosunda dururken ortağım da araba işinde galeride duruyor. Yıllardır yaptığımız kamyon bayiiliğinin yanında geçen yılda jeep bayiiliği almıştık. Galeride spot ışıklar altında rengarenk jeepler teşhirde dururken arka tarafta da servis ve yedek parçada 24 saat çalışıyordu.