GELENEKLERİMİZ TEVHİDE GÖLGE DÜŞÜRMESİN

Gezimizin bir bölümünü Nevşehir ili Hacıbektaş ilçesine ayırdık.

Şunu rahatlıkla söyleyebilirim. Nevşehir’in bütün ilçeleri birbirinden farklı güzellikte.Her ilçenin insanlığa sunduğu tarihi ve doğal güzellikleri var.

Hacıbektaş’ı İç Anadolu da özellikle Türkiye’de öne çıkaran ise Anadoluerenlerinden Bektaşiliğin kurucusu-piri kabul edilen Hünkâr Hacı Bektaş  Veli’nin bu ilçede medfun olmasıdır.İlçeye değişik şehirlerden kültür turları düzenlenmekte özellikle yaz sezonunda ziyaretçisi artmakta.

Bu kadim topraklar geçmişten günümüze bir çok mezhebi,meşrebi,soyu,aşireti barındırmış âdeta bir yorgan misali herkesi sarıp bağrında uyutmuştur.”Bir kez gönül yıktın ise,Bu kıldığın namaz değil- yetmiş ki millet dahi,Elin yüzün yumaz değil” diyen Âşık Yunus gibi  “Hararet nardadır sac’dadeğildir,hakikat baştadır Tac’ da değildir-Her ne arar isen kendinde ara, Kudüs’te, Mekke’de hac’da değildir”diyen Hacıbektaş gibi  “Yüzde ısrar etme doksan da olur, İnsan dediğinde noksan da olur. Sakın büyüklenme, Elde neler var;Bir ben varım deme, yoksan da olur. Hatasız dost arayan,dosttan da olur” diyen  Mevlana  gibi erenlere ev sahipliği yapmış bu topraklar.

İlçede hakim bir tepede sembolik park yapılmış. Sembolik diyorum çünkü  sıra sıra ozanların büstüyle dolu. Aynı şekilde kurban kesim yerleri, piknik alanları,butikler,irili ufaklı hediyelik eşya satan dükkanlar mevcut.Bu mekandan ayrılana kadar kulaklarınıza hoş bir müzik sesi gelir.Dinletilen türküler Aşık Mahsuni,Aşık Veysel, Arif Sağ,Kıvırcık Ali,Pir Sultan Abdal vb. Burada çalınan sazdır,dönülen semahtır.

İlçede  hattı zâtında yadırgadığım hususlarda yok değil.Örneğin Hacıbektaş isminin her yerde kullanılması.Hacıbektaş tekel bayi, Hacıbektaş tavuk dürüm, Hacıbektaş fırını, Hacıbektaş et lokantası Hacıbektaş kahvesi gibi.

Bir başka yanlış ise ağaçlara bez bağlamak! Bezi de geçtik mendiller,maskeler neyin nesi anlamışdeğilim?Yine taşlarla arazinin her tarafına nişan dikilmiş! Çakıl taşları büstlere özellikle Hacıbektaş’ın anıtına âdeta mıknatıs gibi yapıştırılmış(!).Umarım bu  yanlış algılar, inançlar,hurâfelere bir son verilir.

Şahit olduğum bir olay ise Hanım efendinin biri  delikli taş diye tabir edilen küçük bir mağaraya girmişti.Çıkarken sıkışıp kalmıştı. Eşi içeriden,bayanın biride dışarıdan çıkması için yardım ediyordu.Mağaranın hemen yanı başında oturan bir kadın vardı. Uzun süre dudakları kıpraşıpdurdu.Ya Muhammed ya Ali diye.Halinden dua ettiği belliydi. Dayanamayıp sordum.Hacıbektaş’tan mısın?diye. Biz Çorum’ dan geldik şunlar Tokat’tan  dedi.

Peki bu mağaranın özelliği ne diye sordum? “Hünkâr Hacı Bektaş Veli bu mağara da inzivaya çekilmiş” dedi.

Ya bu deliklitaş neyin nesi? İnsanlar niçin buradan geçmeye çalışıyor? Bu delikten her kim geçerse günahlarından kurtulur.dedi.Hıııım dedim susutum.

Parkın muhtelif yerlerinde türbe şeklinde mezarlar var.Mum yakmayın uyarılarına inat eritilen mum kalıntılarını görmek mümkün. Aslan çeşmesine vardık kana kana su içelim diye.

Bismillah çekerek avuçlarımın dolusu kadar dört beş defa içtiğimi hatırlıyorum. Yanı başımızda başka su içenlerde vardı. Uzaktan geldikleri belliydi.Onlarda ya Ali ya Muhammed Ya Hüseyin! Erenler aşkına, yediler kırklar aşkına huu!! diyerek sularını içti.

Anadolu’nun göbeğinde Hacıbektaş’ta bunları görmek  bana  Hz.Ömer’i hatırlattı. Kendi deyişi ile” Yaşadığım iki olay var ki hatırladıkça birine ağlarım diğerine gülerim. Henüz müslüman olmamıştık. Kız çocuklarını diri diri toprağa gömerdik.Helvadan putlar yapardık. Sefere çıkınca yanımızda götürürdük.Acıkınca da bunları yerdik”.

Sonuç olarak: Tevhitle şirk bir arada olamaz. Elbette ki Her milletin kültürü,geleneği vardır.Ancak bu gelenekler tevhide gölge düşürmemeli.