ÖĞRETMEN

Lisede bir hayalim vardı. Önce bilgili sonra bilgisinin zekatını veren bir insan olmak. Yani öğretmen olmak. Özellikle Kur’an-ı Kerim dersi öğretmenlerime çok özenirdim. Bir gün onlar gibi olmak isterim diye geçirirdim içimden. Rabbim bana İlahiyat Fakültesi okumayı nasip etti. Orayı da derece ile bitirip öğretmen olmayı..

Somuncubaba Anadolu İmam Hatip Lisesi ile başladı maceram. Orada 1 sene boyunca Meslek Dersleri Öğretmeni olarak görev yaptım. Tefsir, Siyer, Hadis, Kur’an-ı Kerim, Arapça, Temel Dini Bilgiler gibi pek çok dersin öğretmenliğini yürüttüm. Aslında orası beni öğretmenlikte pişirdi diyebilirim.

Daha sonra Atlas Eğitim Kurumları bünyesinde olan Özel Hisarcıklıoğlu Liselerinde Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretmeni olarak görev yapmaya başladım. Burada da 6 senem geçti. Burası tam anlamıyla benim ikinci bir ailem oldu. Gerek birlikte çalıştığım öğretmen arkadaşlarımın samimiyeti gerek öğrencilerimin sevgi dolu halleri beni görevime sıkı sıkıya bağladı. İlk senesinden son senesine kadar hiçbir razı olmadığım bir öğretmen veya öğrencim, hakkımı helal etmediğim bir kişi olmadı. Rabbime şükürler olsun çok güzel insanlar biriktirdim. Arkamızdan “Allah razı olsun iyi adamdı” diyecek kişiler bıraktıysak ne mutlu bize..

Öğretmenlik her ne kadar çok zor bir meslek olsa da karşındaki insana bir şeyler öğretmek, onun da o öğrendiği ile amel etmesi, hayatına yansıtması ve sonunda karakterli bir insan olması öğretmen için az bulunur bir tat, bir lezzet. Okulumdan ayrılma haberini verdiğim 2 gün öncesinden beri arayanların, mesaj atanların haddi hesabı olmadı. Okul dışında eski ve yeni her öğrencimle karşılaştığımda bana gülen gözlerle bakıp halimi hatrımı sordular. Bir zamanlar senin öğrettiğin bilgi ile çok güzel yerlere gelen, tıp, hukuk, mühendislik, öğretmenlik vs. okuyan pek çok öğrenci ile karşılaşmak, zamanında ettiğin gayretlerin boşa gitmediğini görmek adına çok kıymetli.

Vedaların buruk olsa da yeni başlangıçlar için yaşanması gereken anlar olduğunu düşünürüm. Bir şeylerin başlaması için diğer bazı şeylerin de bitmesi gerekir. Olanda hayır vardır derler. Keşke dememek, geçmişin her anından geleceğe bir yön bulmak, gelişmek ve ilerlemek için durmaksızın yola devam etmek, öğrenmek ve öğretmek, istikrarı kendimize mihenk taşı kılmak.. Bana ve tüm müslüman alemine düşen bu olsa gerek.

Öğrettiğimiz her bir kelamın sadaka-i cariye babında bizlere güzel bir esinti, hoş bir rayiha olarak dönmesi tek temennimiz. Vesselam.