TÜRKİYE’NİN KRONİK SORUNLARI

Milyonlarca öğrencinin sınav sonuçlarının açıklanacağı günü beklediği heyecanlı anlar yaşanmaktadır. Temmuz ayı kamu çalışanlarının ücret artışlarının belirlendiği, liseye geçmek isteyen öğrencileri tercihlerinin yaptığı, insanların köyüne kentine gittiği hareketli bir ay olarak karşımızda durmaktadır. Emeklilerin maaş artışları, EYT’lilerin emeklilik işlemleri, staj mağdurları, erken emeklilik isteyenlerin talepleri gündemin ön sıralarına taşınmış durumdadır.

Türkiye sorunlarıyla ve imkânlarıyla ilginç bir ülkedir. Fransa’da emeklilik yaşı kademeli olarak 64’e çıkartılırken Türkiye’de 40 yaşındaki insanlar emekli oldular. An itibarıyla 85 milyon nüfusun 16 milyonu emekli olmuş ya da olacak vaziyette.

Milli Eğitim Bakanı Sayın Prof. Dr. Yusuf Tekin “Öğretmenler Odası” buluşmaları programına katıldı. Öğretmen atamaları ile ilgili sorulan bir soruya ek öğretmen ataması yapılmayacak şeklinde cevap verdi. Yüz binlerce öğretmen adayı bu cevaptan hoşnut kalmadıklarını çeşitli mecralardan paylaştılar. Atama bekleyen öğretmen meselesi kolay çözülecek bir mesele değil. Okullarda 19 milyon öğrenci eğitim görmektedir. Buna karşın 1 milyon 2 yüz bin öğretmen görev yapmaktadır. Yani her öğretmene 16 öğrenci düşmektedir. Asıl mesele öğretmen açığı değil, öğretmenleri dengeli ve ihtiyaca göre dağıtma meselesidir. Bir tarafta il merkezlerinde yığılan öğretmenler bulunmakta diğer tarafta taşrada öğretmensiz öğrenciler bulunmaktadır.

Proje okullarına öğretmen ve idareci atama süreci seçimden sonra başlamıştı. Başvurular MEBBİS üzerinden alındı. Değerlendirme süreci devam ederken yayımlanan bir yönetmelikle süreç askıya alındı. Proje okullarına öğretmen seçme işlemi mevcut haliyle sürdürülebilir bir uygulama gibi gözükmüyor. Zira proje okullarına öğretmen ve yönetici seçme kriteri yok. Bu durum ise suiistimale sebep olmaktadır.  Eğitim çalışanlarının ve eğitim sendikalarının katkılarıyla adil ve şeffaf bir yöntem bulunmalıdır.

Kamu çalışanları memur ve işçi olarak farklı statülerde çalışmaktadır. Memurlar daha çok üniversite mezunu, polisler, askerler, öğretmenler, sağlıkçılar, idari personel gruplarından oluşmaktadır. Kamuda memur sayısı 5 milyonu geçmiş durumdadır.

Kamu işçilerinin sayısı 1 milyon 250 bin civarında. Kamu işçilerinin özlük hakları ile memurların özlük hakları sürekli tartışma konusu olmuştur. Kamuoyuna yansıyan eleştiriler bir mühendisin kendisine çay getiren çaycıdan, bir müdürün şoföründen daha az maaş aldığı yönündedir. İşçilerin ikramiyeleri, tediyeleri ve ücretleri memurların ücretlerinden çok yüksek durumdadır.

Bu durum riskli işlerde çalışan işçiler için anlaşılabilir fakat şoförün müdüründen fazla, temizlik işçisinin öğretmenden fazla, teknisyenin mühendisten fazla ücret alması zor izah edilebilecek bir konudur.

Memurlar” Keşke okumasaydık bir şekilde bir kamu kuruluşuna işçi olarak yerleşseydik.” serzenişinde bulunmaktadır. Burada ücretleri yarıştırma düşüncesinde değiliz fakat yapılan işe, alınan eğitime göre bir ücret uygulaması belirlenmelidir.

Belki de Türkiye’nin en büyük sorunu fiyat artışlarının durdurulması ve alım gücünün yükseltilmesidir. Alınan ücretler birkaç ayda erimekte, enflasyon- maaş artışı sarmalından bir an önce çıkılmalıdır.

Türkiye büyük bir ülkedir, bu tür sorunların çözümünü mutlaka bulmalıdır.