GELİN ŞUNA HİZMET AŞKI DEMEYELİM !

Muhtar azalığından, Muhtarlığa, meclis üyeliğine, belediye başkanlığına, sendika başkanlığına,  dernek başkanlığına kadar; bir göreve talip olanların süslü cümleleri  “hizmet aşkı”  oluyor.

 Makam aşkı deseler daha gerçekçi olacak!

Bu arada, kendisi kabul etmese dâhi toplumun ısrarla yönetime getirdiği, mümkün olduğunca hizmet ettiği, saygın yöneticiler elbette ki var ve saygı duyuyor, tebrik ediyoruz.

Ne olur kimse karda, kışta hizmet aşkından bahsetmesin!

Gazze’de bir genç haykırıyor: üç gündür mideme bir şey girmedi, hayvan yemlerini, samanı öğütüp yiyoruz. Bunu bile bulanlar şanslı sayıyor kendisini. Öleceğiz… Bilmiyorum, ya İsrail silahı ile ya da Müslümanların lakayt davranışları, ilgisizlikleri, sahip çıkmamalarının verdiği kahırla  öleceğiz.

 “Ya Rabb! Bizi senden başka gören yok” haykırışı Müslümanların, hatta insanlığın bitiş noktasıdır.

 İki aydır unutuldu masum bebeklerin, kadınların katledilmesi, ne ekranlarda, ne gündemde ne de ikili ilişkilerde konuşulmuyor bile.

 Öyle ya, daha önemli, hizmet aşkıyla dolu çabalar var! Seçim, seçilme, başa geçme…

 Şu hizmet, vatan için, memleketim için çabalıyoruz sosunu ısıtıp ısıtıp koymayın milletin önüne!

 Açıkça konuşsun herkes; makama gelmek için, koltuğa oturmak için çabalıyoruz diye.

  Özellikle belediye kurumlarını bir  iş, istihdam yeri; yapacağı inşaata, besiciliğe, madenciliğe, ticarete, ihale almaya yönelik, torpile  dayalı “hizmet”  aracı olarak görenlerin çabaları, çırpınışları ahlaksızca, bencilce, ikiyüzlü davranış biçimidir.

 “Hizmet için” miş!

Daha net ifade etmek gerekirse,  yönetime tabi olanlar” hizmet aşkı” kelimesini kullanmasınlar. Koşuşturan , varlık gösteren, kadrajlara girenlerin beyinlerinin arkasında hep bir ” beklenti” olduğundan adımız kadar eminiz.

 Aslında parti teşkilatlarının ve adayların köy köy, mahalle mahalle gezmelerine, zahmet etmelerine de gerek yok; herkesin kime oy vereceği  belli, döneceklerini de sanmıyoruz.

 Ya parti fanatikliği, ya lider sevgisi, ya yardım yapılması,  ya kabilecilik, mahallecilik ya ideoloji veya iş imkanı, geçmişten gelen bir kin, fayda görme gibi nedenlerle herkesin kime oy vereceği  inkâr edilemez bir gerçektir.

İkili konuşmalarda, sohbetlerde ara sıra gizliden gizliye ortaya itirazi laf atanların, beyinleri arkasında gerçek niyeti kestirmek zor olmasa gerek.

 Ya akraba, ya köy/ mahalle, ya ideolojik yönden oy vereceği biri muhakkak vardır.

 Çalışın, seçilin, makamlara geçin; bu sizin en doğal hakkınızdır.

 Gazze’de saman yiyoruz diye inileyen bir genç varken “hizmet aşkınız” sırıtıyor.

Bu sözleri sık duymak gına getiriyor.