CUMHURİYET APARTMANI

Bir buçuk milyonluk şehri arabayla tam gün gezdim! Sokak sokak, cadde cadde… Ve gözüme bir binayı kestirdim.

Yöneticiyi bulup teklifimi sundum. “Apartman sakinleri ile konuş, yarın beni ara” dedim.

Ertesi gün beni aradı, “Tamam” dedi. İlgili firmanın elemanları gittiler, binanın çevresine iskeleyi kurdular ve çalışmaya başladılar. Altı katlı, her katta üç daire olan, toplam onsekiz daireli otuz yıllık bir apartman, ısı yalıtımını yaparken de aynı zamanda binada yapılacak ufak tefek tadilat varsa onları da yaptılar. Bina baştan aşağı yenilendi…

Dışarıdan bakıldığı zaman, etraftaki yeni yapılardan ayırt edilmiyordu. “Açılış yapalım, kurdeleyi siz kesin” dediler. Peki dedim. Yönetici ve apartman sakinleri etrafımı sardılar.

“Nevzat abi, binaya yalıtım yaptın, yeniledin. Hayrına yaptın. Allah razı olsun da, böyle bir hayır işi bize garip geldi. Bunun aslı ne, öğrenebilir miyiz?” dediler.

Bakın arkadaşlar; Benim babam köy enstitütüsü mezunu, cumhuriyet öğretmeniydi. Milli Bayramlara çok önem verirdi. Köy okullarında öğrencilere ilaveten köy halkıyla kutlamalar yapar, Köylüleri, günler öncesinden bayrama hazırlardı. Halk, ellerinde bayraklar, marşlar söyler. Merasim geçidi yapar, şiir okurlardı. Köyde her eve bayrak asılır. Coşkulu bir şekilde bayram kutlanırdı.

Ben de kendi kendime dedim ki; “Bu şehirde Cumhuriyet Bayramı dolayısıyla, bayraklarla donatılmış bir binaya katkı sağlayayım. En çok bayrak asılan, ama  daire sayısının, yarısından fazla olan bina aradım. Baktım sizin apartman onsekiz daireli, onunda  bayrak asılı. ‘İşte burası!’ dedim.

Madem yalıtıma da ihtiyaç var. Babamın anısına yaptırayım dedim. Atatürk bize Cumhuriyeti armağan etmiş, ben size bir yalıtım hediye etmişim çok mu?” dedim.

Apartmanın adı, yapan müteahhitin babasının adıydı. Şimdi önünden geçerken özellikle bakarım, ışıklı kocaman tabela:

“CUMHURİYET APT”