CEKET

Öğle paydosunda sınıfta arkadaşımla, alt alta üst üste iken beden eğitim öğretmeni bastı! “Herkes tahtaya!” dedi. On, onbeş kişiydik…

Bazıları porno dergiye bakıyor bazıları sigara içiyor. Bende okulun güreş takımındaki arkadaşla güreşiyordum, aslında boğuşuyordum. Hele ki tıp ve ilaç sanayi o zamanlar bu kadar ilerlememişti. Eğer ilerlemiş olsaydı, benim bu hareketliliğime bir teşhis konulup, hapı yutuyor olabilirdim. Tahta önünde sıraya dizildik, ellerimiz havada, arama yapıldı. Birisinde sigara paketi vardı, bende de sigara yanığı…

Ceketimin kolunun astarı sökülmüştü, sökülen astarın altında ki kumaş, sigara ile yanmıştı. Öğretmen sordu, bilmiyorum deyince tokatı patlattı. Hepimize birer sigara verip, yememizi söyledi. İtiraz edenin ayağının ucuna basıp da tokatlayınca, hacı yatmaz gibi esneyip, tahtaya çarpıp geri düzeliyorduk. Sonuç da çiğneyip yedik! Hayatımda, öncesi ve sonrasında sigarayla ilişkim bu oldu. Üzerinde sigara paketi çıkan ve ceketinin kolunda sigara yanığı olan ben ikimiz disiplin kuruluna verildik. Okulun karşısında ki terzide ceketin kolunu katlatıp, astarı diktirdim. Terzi; “Rahmetli de çok sigara içermiş.” deyince, “rahmetli de kim?” dedim. Boşver tanımazsın dedi.

“Ceketi ecdad giyimden mi aldın?” dedi. “İki hafta oldu” dedim.

Lise ikiye gidiyorum yarı yıl tatilinde, karneleri aldık. Okulda teşekkür alanlar fazlaydı ama takdir alanlar üç kişiydik.

Babam karnemi görünce gözlerimden öptü, bende ellerinden…

“Senin ceket işini de halledelim artık” dedi. Dört çocuk okuyor, ev kira, tek öğretmen maaşı…

Benim ceket işi ötelenebildiği kadar ötelendi.

Kale’nin içerisi alışveriş merkezi gibiydi. Değişik sektörler vardı. ECDAD giyim mağazasının sahibini babam tanıyordu, oğlunu okutmuştu. Fiyatları da piyasadan ucuzdu. Siyah, çizgili kumaş ceket aldık. Kumaş biraz mat gibi duruyordu ama astarı pırıl pırıl, bordo renk ve siyaha da iyi yakışmıştı. Yani astarı, yüzünden daha güzeldi. Elimi pantolonun cebine koyunca astar dışa dönüyor, albenisi artıyordu. Ceketle duygusal bağım; terzi’nin “rahmetli de çok sigara içermiş” diyene kadar devam etti, ondan sonra kendimi aldatılmış hissettim. Benim ceketimde sigara yanığı ne geziyordu? Kim yakmıştı?

Araştırınca öğrendim, yapacağım bir şey yoktu, disiplin cezasını da engelleyemedim…

Soyka denirmiş ölenin elbiselerine. Birisi tabutun üzerine konulurmuş. Diğerlerini de ecdad giyim satın alıp yıkar, ütüler, astarını değiştirirmiş. Rahmetli babam, benim bunları bildiğimi hiç bir zaman bilmedi…